کار یک دقیقه ای!

فیلمی ماندگار در تاریخ سینما هست با اسم "فهرست شیندلر" که علاوه بر موسیقی شاهکارش برنده اسکار هم شده هست، البته قصد  نگارش این مطلب معرفی این فیلم نیست.

 (( در بخشی از فیلم، یک افسر نازی  وارد کارگاهی میشود که یهودیان در آن مشغول درست کردن قطعه فلزی ( لولای در) هستند، در این حین افسر به معاون خود میگوید که برای کارگرانی که فردا قرار هست بیایند ( از یوگوسلاوی) باید جایی پیدا کند، سپس یکی از کارگران یهودی را صدا کرده و از او میخواهد که جلوی چشمان او یک لولا بسازد و خودش هم با ساعت وقت میگیرد تا ببیند چه مدت زمان میبرد.

کارگر با تمام سرعت و توان خود یک لولا را طراحی میکند و تقریبا در یک دقیقه کار خود را تمام میکند و با این خیال که برای سرعت و عملکرد خوبش تشویق میشود  آن را به افسر تقدیم میکند،

سپس آن نظامی به کارگر میگوید که تو از صبح ساعت 6 در اینجا کار میکنی ولی با این سرعت فقط این تعداد لولا درست کرده ای؟ و با این نتیجه گیری که کم کاری میکند ، با اسلحه  ... و باقی ماجرا... ))

و اما برسیم به داستان و فیلم خودمان

سالهاست که از این کارهای یک دقیقه ای در شهر و مملکت خودمان میبینیم، نمونه بارز آن همین دو سال پیش بود که یک ماه مانده به انتخاب شورای شهرداری(!!!)  تمامی جداول و جوی های آب و آسفالتها ... که برخی حتی نیاز به تعمیر و تعویض هم نداشتند ( فقط و فقط به این خاطر که در مسیرهای پر رفت و آمد بودند) به صورت شبانه روزی و به خاطر خدمت به این مردم بازسازی و نوسازی شدند.

البته این گونه کارهای خیر و خدا پسندانه فقط مختص شهر میانه نیست و سابقه طولانی داشته و دارد، از افتتاح های با هلیکوپتر جناب سردار سازندگی در روزهای آخر ریاست تا گونی های سیب زمینی و 45 هزار تومان و ماست مالی کردن خطوط راه آهن و.... توسط جناب دکتر محمود

و با توجه به انتخابات چند ماه آتی، گویا همه بودجه ها ی راهها و مراکز بهداشتی و کمبودهای روستاها و ... تصویب شده، و این چند ماه را صبح تا شب باید بنر بخوانیم و بدانیم کدام نماینده زحمت کشیده تا مسیر سرچم - میانه را تا حد فاصل پلیس راه تا ورودی شهر تقلیل دهد.

حال همان حکایت فیلم بالا هست

افسر یا نظامی (مردم) که باید بالا سر این خادم بایستد

کارگری که خودمان کاری را به آن سپرده ایم، و گویا این چهار سال را گذرانده، و تا خطر را احساس کرده، سعی میکند کار چهار سال را در یک دقیقه انجام دهد

و اسلحه ای که در دست مردم هست(رای)

انتخاب با مردم هست

نکته آخر: اخیرا لفظی بین سیاسیون یا بهتر هست بگوییم مسئولین ( و برخی فعالین سایبری) رواج یافته تحت عنوان "مردم نجیب"

چیزی که من ازاین عنوان درک کرده ام این هست که اگر کسی را پس کله اش بزنند و نانش را بگیرند و طرف دم نزند، میشود نجیب

من الله توفیق